Βιβλία για μωρά: Ποια και γιατί;
Μια βόλτα στο τμήμα με τα παιδικά βιβλία του αγαπημένου μου βιβλιοπωλείου μου έφερε ζαλάδα. Υπάρχουν πάρα πολλά βιβλία για μωρά. Ανάμεσα σε μια ωραία ιστορία για νεράιδες και ένα εκπαιδευτικό βιβλίο για τα σχήματα και τα χρώματα ποιο να διαλέξω και γιατί;
Το μωρό λατρεύει τα βιβλία!
Από πολύ μικρό, ενώ ακόμη δεν καταλαβαίνει καλά το νόημα της ιστορίας, ενθουσιάζεται. Τα χρώματα, τα υλικά και οι ήχοι ασκούν επάνω του πραγματική μαγεία! Έτσι, μπαίνει σε έναν θαυμαστό, ονειρικό κόσμο, γεμάτο συναισθήματα και αισθήσεις. Μια μοναδική απόλαυση, που μοιράζεται μαζί σου και που το βοηθάει να μεγαλώσει σωστά.
Πέρα από τις απλές ιστορίες
Το βιβλίο αρχίζει, αναπτύσσει ιδέες και… τελειώνει. Είναι κάτι απλό για εμάς, τους ενήλικες, όμως για ένα μωρό σημαίνει πολύ περισσότερα! Η αφήγηση το βοηθάει να διαμορφώσει τη σκέψη του, δίνοντάς του μια αρχή και ένα τέλος. Και, χάρη στις εναλλαγές μεταξύ πραγματικού και φανταστικού κόσμου, δομείται η προσωπικότητά του. Είναι πολύ σημαντικό, από την πιο μικρή ηλικία. «Χωρίς τα παιχνίδια της φαντασίας, το μωρό δεν θα μπορούσε να προσεγγίσει ούτε τη γλώσσα ούτε την πνευματική ζωή», γράφει η Marie Bonnafé στο «Τα βιβλία είναι ωφέλιμα για τα παιδιά». Όμως οι ιστορίες που υπάρχουν στα βιβλία (και πιο συγκεκριμένα στα παραμύθια για νεράιδες) δεν είναι μόνο απλές αφηγήσεις που τοποθετούν κάποιους ήρωες σε ένα σκηνικό. Βοηθούν το παιδί σου να κατανοήσει και να ενσωματώσει, με τρόπο συγκεκριμένο και παιχνιδιάρικο, σημαντικές έννοιες, όπως τον ανταγωνισμό ανάμεσα στα αδέλφια, τον φόβο της εγκατάλειψης ή ακόμη και την αδικία και τη βία. Απαντούν σε κάποια άγχη που αισθάνεται, αλλά δεν μπορεί να εκφράσει. Η ανάγνωση αποτελεί επίσης στιγμή ανταλλαγής και επικοινωνίας. Είναι ένας τρόπος δημιουργίας δεσμών διαφορετικός από την ομιλία.
Δεν καταλαβαίνει τα πάντα… Και λοιπόν;
Οι ωραίες λέξεις που ακούει, οι εικόνες που κοιτάζει και τα υλικά που αγγίζει του δημιουργούν συναισθήματα τα οποία μοιράζεται μαζί σου.
Άννα, μαμά της Βιολέτας
«Όταν ήμουν μικρή, λάτρευα την Κοκκινοσκουφίτσα. Η μητέρα μου ή ο πατέρας μου μού διάβαζαν συχνά αυτό το βιβλίο το βράδυ, πριν κοιμηθώ. Σήμερα, διηγούμαι εγώ αυτή την ιστορία στην κόρη μου και της αρέσει όσο και σε εμένα! »
Σχετικά άρθρα